Τρίτη, Φεβρουαρίου 2


Είναι φορές που η σιωπή σε πνίγει... Είναι φορές που έχεις τόσα να πεις και οι λέξεις δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τα όσα νιώθεις....σκέφτεσαι....αισθάνεσαι....
Με πνίγει τούτη η σιωπή ....

Και καθώς παλεύεις με τα μέσα σου να πεις, να μην πεις...να νιώσεις, να μην νιώσεις....έρχεται μια γλυκιά σκέψη που σε βυθίζει.
... Σε βυθίζει στο άπειρο των συναισθημάτων, εκεί που όλα είναι ζεστά και τόσο απλά... ...
και τι δεν θα 'δινα για μία τέτοια σκέψη.... να ρθει να μου καταλαγιάσει αυτά τα "μέσα" μου...

να δώσει ήχο στην τόση σιωπή....



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχετικά...

Πάρτε το σαν ψυχαναλυτικό χώρο... ή σαν ότι μου ρθει ας κατεβάσει, πάντως εδώ μέσα θα ειπωθούν πολλά μπερδεμένα πράγματα και πολλές νυχτερινές σκέψεις!! Λατρεύω την νύχτα και πολύ περισσότερο την συντροφιά της!!

Αγαπάμε...

Λατρεύουμε...

Ιστορικό σκέψεων



Αναγνώστες