Είναι φορές που η σιωπή σε πνίγει... Είναι φορές που έχεις τόσα να πεις και οι λέξεις δεν μπορούν να αντιπροσωπεύσουν τα όσα νιώθεις....σκέφτεσαι....αισθάνεσαι....
Με πνίγει τούτη η σιωπή ....
Και καθώς παλεύεις με τα μέσα σου να πεις, να μην πεις...να νιώσεις, να μην νιώσεις....έρχεται μια γλυκιά σκέψη που σε βυθίζει.... Σε βυθίζει στο άπειρο των συναισθημάτων, εκεί που όλα είναι ζεστά και τόσο απλά... ...
Με πνίγει τούτη η σιωπή ....
Και καθώς παλεύεις με τα μέσα σου να πεις, να μην πεις...να νιώσεις, να μην νιώσεις....έρχεται μια γλυκιά σκέψη που σε βυθίζει.... Σε βυθίζει στο άπειρο των συναισθημάτων, εκεί που όλα είναι ζεστά και τόσο απλά... ...
και τι δεν θα 'δινα για μία τέτοια σκέψη.... να ρθει να μου καταλαγιάσει αυτά τα "μέσα" μου...
να δώσει ήχο στην τόση σιωπή....
να δώσει ήχο στην τόση σιωπή....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου